İlk...

İş yeri için alışverişteydim, gecikeli bir yada iki gün olmuştu. Bu düşünce de olma ihtimali bile saçmaydı çünkü 8 gün önce test yaptırmıştım (kandan)sonuç negatif. Yine içimi kemiren duygudan kendimi alamıyordum acaba!!!

Acaba ; Test’i erken mi yaptırdım ?

Acaba ; Test sonucunda yanılma payı varmıydı ?

Acaba ; Tahlillermi karıştı ( yok artık demeyin aklınıza her şey geliyor J ) ?

Acaba, acaba, acaba…

İç ses fonda yankılandı, gir şu eczaneye al şu testi.

İç sesi dinleyeceksin arkadaş. Hep seni yanıltmaz ya.

Nabız atışlarım iki katına çıkmıştı, gözlerim yuvalarından fırlayacak şekilde bakıyordu. Çift çizgi!!

Bunun ne demek olduğunu çok iyi bilen ben şuurunu yitirmişçesine duruyordum. Gözlerimden yanaklarıma süzülen damlalar beni kendime getirdi. Hamileydim, anne adayıydım ve çok istiyordum yavrumu…

Şükürler ağzımdan düşmüyordu.

Aklıma yine deli sorular geliyordu.

Ya kanda çıkmazsa, eşime söylesem mi, yada kan tahlilini yaptıralım öyle mi söylesem.Bu gün mü yarın mı yaptırsam. Yarına kadar nasıl dayanacağım ama saat geç olmuştu.Olumlu olursa babaya nasıl haber verecektik, üff kararsızlık ne zor şeymiş…

Ertesi gün sabah dışarıdaki işlerimi bitirip hastanenin  yolunu tuttum. Tahlil sonucunu alana kadarki zamanı hatırlamıyorum.Bana verilen şifre ile hastanenin sitesine giriş yaptım, sonuç olumluydu içim içime sığmıyordu. Şükürler ağzımda sıralanıyordu çok şükür, bin şükür…

 Fındık kurdum gelmeye karar vermişti...

 New Mom